Prunus lauricerasus

Prunus lauricerasus, Κερασέα η δαφνοκέρασος, Rosaceae (Ροδίδες), Υδροκυάνιο (δηλητηριώδης ουσία που περιέχεται και στα πικραμύγδαλα και στην οποία οφείλεται η πικρή γεύση) που εντοπίζεται κυρίως στα νεαρά φύλλα και λιγότερο στους σπόρους του φυτού.Τα φύλλα περιέχουν ακόμα δύο τοξικά γλυκοσίδια, την προυλαουρασίνη και την προυνασίνη, τα οποία κατά τη μάσηση μετατρέπονται σε γλυκόζη, υδροκυάνιο και βενζαλδεΰδη. Τα σπέρματα περιέχουν αμυγδαλίνη.
Prunus lauricerasus, Κερασέα η δαφνοκέρασος, Rosaceae (Ροδίδες), Υδροκυάνιο (δηλητηριώδης ουσία που περιέχεται και στα πικραμύγδαλα και στην οποία οφείλεται η πικρή γεύση) που εντοπίζεται κυρίως στα νεαρά φύλλα και λιγότερο στους σπόρους του φυτού.Τα φύλλα περιέχουν ακόμα δύο τοξικά γλυκοσίδια, την προυλαουρασίνη και την προυνασίνη, τα οποία κατά τη μάσηση μετατρέπονται σε γλυκόζη, υδροκυάνιο και βενζαλδεΰδη. Τα σπέρματα περιέχουν αμυγδαλίνη.Prunus lauricerasus, Κερασέα η δαφνοκέρασος, Rosaceae (Ροδίδες), Υδροκυάνιο (δηλητηριώδης ουσία που περιέχεται και στα πικραμύγδαλα και στην οποία οφείλεται η πικρή γεύση) που εντοπίζεται κυρίως στα νεαρά φύλλα και λιγότερο στους σπόρους του φυτού.Τα φύλλα περιέχουν ακόμα δύο τοξικά γλυκοσίδια, την προυλαουρασίνη και την προυνασίνη, τα οποία κατά τη μάσηση μετατρέπονται σε γλυκόζη, υδροκυάνιο και βενζαλδεΰδη. Τα σπέρματα περιέχουν αμυγδαλίνη.Prunus lauricerasus, Κερασέα η δαφνοκέρασος, Rosaceae (Ροδίδες), Υδροκυάνιο (δηλητηριώδης ουσία που περιέχεται και στα πικραμύγδαλα και στην οποία οφείλεται η πικρή γεύση) που εντοπίζεται κυρίως στα νεαρά φύλλα και λιγότερο στους σπόρους του φυτού.Τα φύλλα περιέχουν ακόμα δύο τοξικά γλυκοσίδια, την προυλαουρασίνη και την προυνασίνη, τα οποία κατά τη μάσηση μετατρέπονται σε γλυκόζη, υδροκυάνιο και βενζαλδεΰδη. Τα σπέρματα περιέχουν αμυγδαλίνη.Prunus lauricerasus, Κερασέα η δαφνοκέρασος, Rosaceae (Ροδίδες), Υδροκυάνιο (δηλητηριώδης ουσία που περιέχεται και στα πικραμύγδαλα και στην οποία οφείλεται η πικρή γεύση) που εντοπίζεται κυρίως στα νεαρά φύλλα και λιγότερο στους σπόρους του φυτού.Τα φύλλα περιέχουν ακόμα δύο τοξικά γλυκοσίδια, την προυλαουρασίνη και την προυνασίνη, τα οποία κατά τη μάσηση μετατρέπονται σε γλυκόζη, υδροκυάνιο και βενζαλδεΰδη. Τα σπέρματα περιέχουν αμυγδαλίνη.Prunus lauricerasus, Κερασέα η δαφνοκέρασος, Rosaceae (Ροδίδες), Υδροκυάνιο (δηλητηριώδης ουσία που περιέχεται και στα πικραμύγδαλα και στην οποία οφείλεται η πικρή γεύση) που εντοπίζεται κυρίως στα νεαρά φύλλα και λιγότερο στους σπόρους του φυτού.Τα φύλλα περιέχουν ακόμα δύο τοξικά γλυκοσίδια, την προυλαουρασίνη και την προυνασίνη, τα οποία κατά τη μάσηση μετατρέπονται σε γλυκόζη, υδροκυάνιο και βενζαλδεΰδη. Τα σπέρματα περιέχουν αμυγδαλίνη.Prunus lauricerasus, Κερασέα η δαφνοκέρασος, Rosaceae (Ροδίδες), Υδροκυάνιο (δηλητηριώδης ουσία που περιέχεται και στα πικραμύγδαλα και στην οποία οφείλεται η πικρή γεύση) που εντοπίζεται κυρίως στα νεαρά φύλλα και λιγότερο στους σπόρους του φυτού.Τα φύλλα περιέχουν ακόμα δύο τοξικά γλυκοσίδια, την προυλαουρασίνη και την προυνασίνη, τα οποία κατά τη μάσηση μετατρέπονται σε γλυκόζη, υδροκυάνιο και βενζαλδεΰδη. Τα σπέρματα περιέχουν αμυγδαλίνη.
Όνομα Φυτού Prunus lauricerasus
Ελληνική Ονομασία Κερασέα η δαφνοκέρασος
Λαϊκή Ονομασία Δαφνοειδές, Δαφνοκερασιά, Μάι, Ροδαφνιά
Οικογένεια φυτών Rosaceae (Ροδίδες)
Χαρακτηριστικά Φυτού Φυλλοβόλος ή αειθαλής θάμνος ύψους 3-4m, με ωοειδή, στενόμακρα, με κοντό μίσχο, παχυά, σκληρόσαρκα, λαμπερά, λεία φύλλα και άνθη υπόλευκα, με 5 πέταλα, σε μακριά στάχια (τσαμπιά). Ο καρπός του φυτού είναι δρύπη (καρπός με σαρκώδες περικάρπιο) ωοειδής, χωρισμένος σε δύο μέρη, σαρκώδης, με στυφή γεύση, μαύρου χρώματος και μοιάζει με μικρό κεράσι. Ο κορμός του είναι λείος, μαύρος εξωτερικά, με σκληρό, κοκκινωπό ξύλο και το σπέρμα του σχεδόν σφαιρικό και λείο. Η ανθοφορία διαρκεί από τον Μάρτιο έως τον Απρίλιο και η καρποφορία είναι τον Σεπτέμβριο.
Περιοχή Ήπειρος (καλλιεργούμενο και όχι αυτοφυές)
Μέρη του Φυτού με δραστικές ουσίες Νεαρά φύλλα, καρποί, σπέρματα
Δραστικές Ουσίες Υδροκυάνιο (δηλητηριώδης ουσία που περιέχεται και στα πικραμύγδαλα και στην οποία οφείλεται η πικρή γεύση) που εντοπίζεται κυρίως στα νεαρά φύλλα και λιγότερο στους σπόρους του φυτού.Τα φύλλα περιέχουν ακόμα δύο τοξικά γλυκοσίδια, την προυλαουρασίνη και την προυνασίνη, τα οποία κατά τη μάσηση μετατρέπονται σε γλυκόζη, υδροκυάνιο και βενζαλδεΰδη. Τα σπέρματα περιέχουν αμυγδαλίνη.
Φαρμακολογικές δράσεις-Εφαρμογές To φυτό εμφανίζει σπασμολυτικές, ναρκωτικές και ηρεμιστικές ιδιότητες. Συνιστάται υπό τη μορφή αφεψήματος (τσάι) κατά των νευρικών σπασμών, των διαταραχών του στομάχου, του εμέτου, του νευρικού βήχα, της στηθάγχης, του άσθματος, του κοκκύτη, της βρογχίτιδας, της πνευμονίας και των έκτακτων καρδιακών συστολών. Εφαρμόζεται εξωτερικά υπό τη μορφή καταπλάσματος του κρύου εγχύματος των φύλλων για οφθαλμικές πλύσεις, αλλά και ως καταπραϋντικό στον πόνο από εγκαύματα και σε πληγές. Το βάμμα των φύλλων έχει χρησιμοποιηθεί ως κατευναστικό του νευρικού συστήματος και ως σπασμολυτικό.
Τρόπος Χορήγησης Χορηγείται υπό τη μορφή αφεψήματος (τσάι: μία με δύο κουταλιές του ξηρού βοτάνου βράζουν σε ένα φλυτζάνι νερό για 5-10min, 3 φορές την ημέρα), εγχύματος (ένα φρέσκο φύλλο εμβαπτίζεται σε 200ml βραστό νερό για 5-10min, μία με δύο φορές την ημέρα) και πομμάδας (200-300mg). Εφαρμόζεται εξωτερικά στο δέρμα ως καταπραϋντικό υπό τη μορφή καταπλάσματος εκ του κρύου εγχύματος των φύλλων.
Προειδοποίηση: Δεν συνιστάται η χρήση παρασκευασμάτων βοτάνων χωρίς την ενημέρωση του θεράποντα ιατρού ή φαρμακοποιού. Ενδέχεται οι ουσίες που περιέχουν να αλληλεπιδράσουν με το/τα φάρμακα, που ήδη παίρνει ο ασθενής και να εξουδετερώσουν τη θεραπευτική τους δράση ή να προκαλέσουν τοξικότητα. Μπορεί επίσης, να επιβαρύνουν περεταίρω εξασθενημένες ζωτικές λειτουργίες με κίνδυνο για την υγεία και την ζωή του ασθενούς.
Ανεπιθύμητες Ενέργειες Όλα τα τμήματα του φυτού που περιέχουν υδροκυάνιο είναι δηλητηριώδη. Η ουσία σε πολύ μικρή ποσότητα δεν είναι επιβλαβής καθώς διεγείρει την αναπνοή και βελτιώνει την πέψη. Σε μεγάλες ποσότητες, μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση (κατάργηση της κυτταρικής αναπνοής και θάνατος).
Βιβλιογραφία 1)Bιβλίο: Τα φαρμακευτικά βότανα και οι θεραπευτικές τους ιδιότητες, Λάμπρου Π. Σπύρου, Αγροτικός εκδοτικός οίκος, Αθήνα 1981, Ά τόμος, σελίδες: 264, 2)http://www.webmd.com/vitamins-supplements/ingredientmono-402-cherry%20laurel%20water.aspx?activeingredientid=402&activeingredientname=cherry%20laurel%20water 3)http://www.pfaf.org/user/plant.aspx?latinname=Prunus+laurocerasus 4)http://www.ema.europa.eu/docs/en_GB/document_library/Maximum_Residue_Limits_-_Report/2009/11/WC500015796.pdf 5)https://www.botanical.com/botanical/mgmh/c/chelau54.html#con