Prunus armeniaca
Όνομα Φυτού | Prunus armeniaca |
Ελληνική Ονομασία | Προύνος Αρμενιάκα |
Λαϊκή Ονομασία | Βερικοκιά |
Οικογένεια φυτών | Rosaceae (Ροδίδες) |
Χαρακτηριστικά Φυτού | Οπωροφόρο, πολυετές, φυλλοβόλο δέντρο ύψους 6-9m, με πλατιά, ωοειδή ή καρδιόσχημα, στιλπνά στην πάνω επιφάνεια, αδενώδη φύλλα και λευκά ή ελαφρώς ρόδινα άνθη. Οι καρποί του φυτού έχουν μεγάλο μέγεθος και σφαιρικό σχήμα, ο φλοιός τους είναι κιτρινοπορτοκαλί χρώματος και η σάρκα τους πορτοκαλί, συνεκτική, χυμώδης με γλυκιά γεύση. Η ανθοφορία γίνεται από τον Μάρτιο έως τον Απρίλιο και η καρποφορία από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο. |
Περιοχή | Ήπειρος (καλλιεργούμενο και όχι αυτοφυές) |
Μέρη του Φυτού με δραστικές ουσίες | Καρποί, σπόροι |
Δραστικές Ουσίες | Αμυγδαλίνη (έως 4,9%), κυανογόνα γλυκοσίδια, προυνασίνη, μαντελονιτρίλιο, λιπαρά οξέα, σιτοστερόλες, βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, κιτρικό οξύ, τρυγικό οξύ, καροτενοειδή, φλαβονοειδή, αιθέριο έλαιο (το οποίο περιέχει ελαΐνη, γλυκερίδια λινολικού οξέος, γλυκοσίδια, αμυγδαλίνη), υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, πηκτίνες. |
Φαρμακολογικές δράσεις-Εφαρμογές | Το φυτό εμφανίζει αναλγητικές, ανθελμινθικές, αντιπυρετικές, αντισηπτικές, αντισπασμωδικές, αντιβηχικές, μαλακτικές, αποχρεμπτικές, καθαρτικές, καταπραϋντικές και επουλωτικές ιδιότητες. Στη λαϊκή ιατρική το αφέψημα (τσάι) του φυτού συνιστάται για την αντιμετώπιση των ερεθισμών και των φλεγμονών του δέρματος. Τα ενδοκάρπια (σπέρματα μέσα στα κουκούτσια του καρπού) έχουν αναλγητικές, αντιβηχικές και αποχρεμπτικές ιδιότητες και χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του άσθματος, του βήχα, της οξείας ή χρόνιας βρογχίτιδας, του πυρετού και της δυσκοιλιότητας. Σε διάφορες περιοχές, το αφέψημα (τσάι) λαμβάνεται και για την αποκατάσταση των γυναικολογικών διαταραχών, της υπέρχρωσης του δέρματος, του πονοκεφάλου και των ρευματικών πόνων. Το αιθέριο έλαιο του εφαρμόζεται εξωτερικά στο δέρμα ως αντιφλεγμονώδες και αναλγητικό, αλλά και στην ωτική κοιλότητα κατά των φλεγμονών και των εμβοών. |
Τρόπος Χορήγησης | Χορηγείται υπό τη μορφή αφεψήματος (τσάι: των αποξηραμένων σπερμάτων - βράζουν σε ένα φλυτζάνι νερό για 5-10min, 3 φορές την ημέρα), το οποίο συνιστάται τόσο για εσωτερική λήψη όσο και για εξωτερική εφαρμογή στο δέρμα. Το αιθέριο έλαιο του φυτικού εκχυλίσματος εφαρμόζεται εξωτερικά στο δέρμα και στην ωτική κοιλότητα. Προειδοποίηση: Δεν συνιστάται η χρήση παρασκευασμάτων βοτάνων χωρίς την ενημέρωση του θεράποντα ιατρού ή φαρμακοποιού. Ενδέχεται οι ουσίες που περιέχουν να αλληλεπιδράσουν με το/τα φάρμακα, που ήδη παίρνει ο ασθενής και να εξουδετερώσουν τη θεραπευτική τους δράση ή να προκαλέσουν τοξικότητα. Μπορεί επίσης, να επιβαρύνουν περεταίρω εξασθενημένες ζωτικές λειτουργίες με κίνδυνο για την υγεία και την ζωή του ασθενούς.
|
Ανεπιθύμητες Ενέργειες | Το φυτό περιέχει κυανιογόνα γλυκοσίδια που προσδίδουν τη χαρακτηριστική γεύση πικραμύγδαλου. Οι ουσίες αυτές είναι τοξικές λόγω του περιεχόμενου υδροκυανίου και εντοπίζονται στα φύλλα και στα σπέρματα. Συνήθως υπάρχουν σε μη ικανή ποσότητα για την εκδήλωση τοξικότητας κατά τη βρώση, καθώς σε μικρές ποσότητες, το υδροκυάνιο έχει αποδειχθεί ότι διεγείρει την αναπνοή και βελτιώσει την πέψη, ενώ σε μεγαλύτερες συγκεντρώσεις (50mg HCN) καταργεί την κυτταρική αναπνοή και οδηγεί στον θάνατο. |
Βιβλιογραφία | 1) https://www.botanical.com/botanical/mgmh/a/apric050.html#con 2) http://www.med-health.net/Apricot-Seeds.html 3)http://www.naturalmedicinalherbs.net/herbs/p/prunus-armeniaca=apricot.php 4)http://herbalinformation.awardspace.com/?cm=p&fn=prunus_armeniaca 5) http://www.pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinName=Prunus+armeniaca |