Chelidonium majus

Chelidonium majus, Χελιδόνιο το μέγα, Papaveraceae (Παπαβερίδες), Χελιδονίνη, χελιδερυθρίνη, σαγκιβαρίνη, χελιδοξανθίνη, κοπτισίνη, προτοπίνη (αλκαλοειδή), αιθέριο έλαιο, χελιδονικό οξύ, σαπωνίνες, κιτρικό ασβέστιο, φωσφορικό ασβέστιο, μηλικό οξύ, νιτρικό και υποχλωρικό κάλιο, λεύκωμα
Chelidonium majus, Χελιδόνιο το μέγα, Papaveraceae (Παπαβερίδες), Χελιδονίνη, χελιδερυθρίνη, σαγκιβαρίνη, χελιδοξανθίνη, κοπτισίνη, προτοπίνη (αλκαλοειδή), αιθέριο έλαιο, χελιδονικό οξύ, σαπωνίνες, κιτρικό ασβέστιο, φωσφορικό ασβέστιο, μηλικό οξύ, νιτρικό και υποχλωρικό κάλιο, λεύκωμαChelidonium majus, Χελιδόνιο το μέγα, Papaveraceae (Παπαβερίδες), Χελιδονίνη, χελιδερυθρίνη, σαγκιβαρίνη, χελιδοξανθίνη, κοπτισίνη, προτοπίνη (αλκαλοειδή), αιθέριο έλαιο, χελιδονικό οξύ, σαπωνίνες, κιτρικό ασβέστιο, φωσφορικό ασβέστιο, μηλικό οξύ, νιτρικό και υποχλωρικό κάλιο, λεύκωμαChelidonium majus, Χελιδόνιο το μέγα, Papaveraceae (Παπαβερίδες), Χελιδονίνη, χελιδερυθρίνη, σαγκιβαρίνη, χελιδοξανθίνη, κοπτισίνη, προτοπίνη (αλκαλοειδή), αιθέριο έλαιο, χελιδονικό οξύ, σαπωνίνες, κιτρικό ασβέστιο, φωσφορικό ασβέστιο, μηλικό οξύ, νιτρικό και υποχλωρικό κάλιο, λεύκωμαChelidonium majus, Χελιδόνιο το μέγα, Papaveraceae (Παπαβερίδες), Χελιδονίνη, χελιδερυθρίνη, σαγκιβαρίνη, χελιδοξανθίνη, κοπτισίνη, προτοπίνη (αλκαλοειδή), αιθέριο έλαιο, χελιδονικό οξύ, σαπωνίνες, κιτρικό ασβέστιο, φωσφορικό ασβέστιο, μηλικό οξύ, νιτρικό και υποχλωρικό κάλιο, λεύκωμαChelidonium majus, Χελιδόνιο το μέγα, Papaveraceae (Παπαβερίδες), Χελιδονίνη, χελιδερυθρίνη, σαγκιβαρίνη, χελιδοξανθίνη, κοπτισίνη, προτοπίνη (αλκαλοειδή), αιθέριο έλαιο, χελιδονικό οξύ, σαπωνίνες, κιτρικό ασβέστιο, φωσφορικό ασβέστιο, μηλικό οξύ, νιτρικό και υποχλωρικό κάλιο, λεύκωμα
Όνομα Φυτού Chelidonium majus
Ελληνική Ονομασία Χελιδόνιο το μέγα
Λαϊκή Ονομασία Χελιδόνι
Οικογένεια φυτών Papaveraceae (Παπαβερίδες)
Χαρακτηριστικά Φυτού Πολυετής πόα ύψους 50cm, με οδοντωτά, πτεροειδή, γκριζωπά φύλλα και κίτρινα άνθη. Η ανθοφορία γίνεται από τον Μάιο έως τον Ιούλιο και η συγκομιδή των υπέργειων τμημάτων από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο, ενώ η συγκομιδή της ρίζας γίνεται τον Μάρτιο.
Περιοχή Ήπειρος
Μέρη του Φυτού με δραστικές ουσίες Όλο το φυτό, ρίζα
Δραστικές Ουσίες Χελιδονίνη, χελιδερυθρίνη, σαγκιβαρίνη, χελιδοξανθίνη, κοπτισίνη, προτοπίνη (αλκαλοειδή), αιθέριο έλαιο, χελιδονικό οξύ, σαπωνίνες, κιτρικό ασβέστιο, φωσφορικό ασβέστιο, μηλικό οξύ, νιτρικό και υποχλωρικό κάλιο, λεύκωμα
Φαρμακολογικές δράσεις-Εφαρμογές Το αφέψημα (τσάϊ) του φυτού χρησιμοποιείται ως διουρητικό, καθαρτικό, αναλγητικό, σπασμολυτικό και χολαγωγό, κυρίως κατά της χολοκυστίτιδας και του ίκτερου. Είναι αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση της γαστρεντερίτιδας, της πνευμονίας, της πλευρίτιδας, των ρευματισμών και της δυσμηνόρροιας, όπου χορηγείται υπό την μορφή βάμματος. Στην λαϊκή ιατρική θεωρείται ότι βοηθά στην θεραπεία δερματοπαθειών, όπως οι ακροχορδώνες (μυρμηγκιές, ελιές κ.λ.π), οι υπερπλαστικές δερματοπάθειες, η αυξημένη τριχοφυία, καθώς και στη θεραπεία διάφορων παθήσεων των οφθαλμών, όπως ο καταρράκτης, η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, τα στίγματα στον κερατοειδή και η μειωμένη όραση.
Τρόπος Χορήγησης Χορηγείται ως καθαρτικό, διουρητικό και χολαγωγό υπό τη μορφή αφεψήματος (τσάι: 0,5-1g αποξηραμένου βοτάνου βράζει σε ένα ποτήρι νερό), βάμματος (5 σταγόνες σε ένα ποτήρι νερό, δύο φορές την ημέρα) και εγχύματος, κατά των αρθριτικών παθήσεων και των ρευματισμών. Στη λαϊκή ιατρική χορηγείται εξωτερικά στο δέρμα υπό τη μορφή αλοιφής ή γίνεται τοπική επάλειψη με τον χυμό των φύλλων και του βλαστού.
Προειδοποίηση: Δεν συνιστάται η χρήση παρασκευασμάτων βοτάνων χωρίς την ενημέρωση του θεράποντα ιατρού ή φαρμακοποιού. Ενδέχεται οι ουσίες που περιέχουν να αλληλεπιδράσουν με το/τα φάρμακα, που ήδη παίρνει ο ασθενής και να εξουδετερώσουν τη θεραπευτική τους δράση ή να προκαλέσουν τοξικότητα. Μπορεί επίσης, να επιβαρύνουν περεταίρω εξασθενημένες ζωτικές λειτουργίες με κίνδυνο για την υγεία και την ζωή του ασθενούς.
Ανεπιθύμητες Ενέργειες Είναι τοξικό για το δέρμα, γι'αυτό και απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή κατά την συγκομιδή του. Τα συμπτώματα μετά από δηλητηρίαση από το φυτό περιλαμβάνουν κυρίως υπνηλία, ερεθισμό του δέρματος, βήχα, δύσπνοια και παράλυση του βλεννογόνου των εσωτερικών οργάνων.
Βιβλιογραφία 1) Bιβλίο: Τα φαρμακευτικά βότανα και οι θεραπευτικές τους ιδιότητες, Λάμπρου Π. Σπύρου, Αγροτικός εκδοτικός οίκος, Αθήνα 1981, Β' τόμος, σελίδες: 559-562 2) Βιβλίο: Οδηγός των φαρμακευτικών φυτών, Paul Schauenberg, Ferdinand Paris, Εκδότης Μ. Γκιούρδας, Αθήνα 1981, σελίδες 22-23 3)http://www.longwoodherbal.org/valerian/valerian.pd 4)fValerian (Valeriana officinalis), Kathi J. Kemper, MD, MPH, The Longwood Herbal Task Force and The Center for Holistic Pediatric Education and Research 5)http://health-from-nature.net/Greater_Celandine.html 6)http://www.botanical.com/botanical/mgmh/c/celgre43.html